ប្រាសាទប្រែរូបមានទីតាំងស្ថិតនៅចម្ងាយប្រមាណ ២៣០០ ម៉ែត្រ
ពីផ្លូវខ្វែងវង់ធំនិងវង់តូចនៃ តំបន់អង្គរក្នុងខេត្តសៀមរាប
ត្រង់ជ្រុងស្រះស្រង់នៃផ្លូវកែងកាច់ទៅទិស ខាងជើង និងស្ថិតនៅចម្ងាយប្រមាណ ៥០០ ម៉ែត្រ
ពីខាងត្បូងតំបន់ទក្សិណនៃបារាយណ៍ ទិសបូព៌ា គឺត្រង់បង្គោលគីឡូម៉ែត្រលេខ ១៦។
ប្រាសាទប្រែរូបត្រូវបានកសាងឡើង នៅចុងសតវត្សរ៍ទី ១០ ក្នុងគ.ស. ៩៦១ ដោយ
ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវរ្ម័នទី១ បច្ឆាមរណៈ ព្រះនាម "សិវលោក"
ដើម្បីឧទ្ទិសថ្វាយចំពោះ
លទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា ។ ប្រាសាទប្រែរូបត្រូវបានប្រារព្ធឧទ្ទិសឆ្លងសិវលិង្គសម្រាប់រាជ្យឈ្មោះ រាជេន្ទ្រវរ្ម័ន នៅឆ្នាំ៩៦១ នៃគ.ស ដោយព្រះបាទកម្រងតេងអញស្រីរាជេន្ទ្រវរ្ម័នទេវ។ ប្រាសាទប្រែរូប ជាប្រាសាទភ្នំដែលត្រូវបានកសាងឡើងដើម្បីឧទ្ទិសដល់ព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ប្រាសាទប្រែរូបនេះ បានសាងឡើងក្រោយ ប្រាសាទមេបុណ្យ ក៏ប៉ុន្តែប្រាសាទនេះ មានសភាពដូចគ្នាបេះបិទ ជាមួយប្រាសាទមេបុណ្យ ពោលគឺ ប្រាសាទដែលបានកសាងឡើង ជាប្រាសាទភ្នំ ព្រមទាំងមានថែវលេចលយចេញ តាំងពីពេលកសាងមកម្ល៉េះ ហើយមានរៀបជាបន្ទប់វែងៗ សំយុងមកក្រោមទៀត។ តាមការបង្អាញពីមន្ដ្រីផ្នែកបុរាណវិទ្យា នៃក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ បានឲ្យដឹងដែរថា តាមសិលាចារឹករបស់ ប្រាសាទប្រែរូបបានបញ្ជាក់នូវកាលវេលានៃការកសាងយ៉ាងច្បាស់ ព្រមទាំងបានបញ្ជាក់អំពីព្រះរាជវង្សនៃព្រះបាទរាជេន្ទ្រវរ្ម័ន ដែលព្រះអង្គបានសាង លិង្គឈ្មោះ រាជេន្ទ្រភទ្រេស្វរៈ ដាក់នៅនឹងតួប្រាសាទកណ្តាល ហើយក៏មានបង្ហាញដោយរូប សំណាកព្រះអង្គតម្កល់នៅនឹងប្រាសាទតាមជ្រុងផងដែរ ដែលសុទ្ធសឹងទាក់ទងទៅនឹង លទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ប្រាសាទប្រែរូបត្រូវបានកំណត់អត្ថន័យជាទូទៅថា ជាទីកន្លែងសម្រាប់បូជាព្រះសព ឬការប្រែរូបរាងកាយពីសាកសពទៅជាផេះផង់។ ការហៅឈ្មោះនេះដោយសារគេយល់ថា អាងមួយមានរាងទ្រវែងចតុកោណកែងសាងអំពីថ្មភក់ លម្អនៅចំពីមុខជណ្តើរឡើងទៅប្រាង្គខាងលើគឺជាក្តារមឈូសសម្រាប់ដាក់សាកសពព្រះរាជា ហើយត្រូវបានបូជានៅទីនោះ។ នៅពេលបូជាព្រះសពឱ្យក្លាយជាផេះ និងកម្ទេចឆ្អឹងហើយ គេក៏អាចប្រមូលយកទៅលាងនៅឯតួប៉មចំហមួយដែលមានរាងដំបូលរាងជាសាជីសាងអំពីថ្មបាយក្រៀមមានសសរចំនួនបួនស្ថិតនៅទិសឦសាន។ នៅខាងក្នុងតួប៉មមានផ្ទាំងថ្មភក់មួយក្នុងទម្រង់ជាត្បាល់កិនរាងការេ ដែលមានចង្ហូរទឹកចេញ។ ប៉ុន្តែការយល់ឃើញរបស់អ្នកស្រុកខាងលើមិនត្រឹមត្រូវទេ អាងដែលពួកអ្នកស្រុកថាជាក្តារមឈូសនោះគឺជាទម្រសម្រាប់ទ្ររូបសំណាក់គោននិ្ទដែលជាយានជំនិះរបស់ព្រះឥសូរ ព្រោះប្រាសាទនេះកសាងឡើង ដើម្បីឧន្ទិសថ្វាយដល់ព្រះឥសូរក្នុងសាសនាព្រហ្មញ្ញសាសនា រីឯទម្ររាងត្បាល់កិន តាមពិតជាទម្រយោនីរបស់ព្រះនាងឧមាសម្រាប់ទ្រសិវៈលិង្គរបស់ព្រះឥសូរ។
លទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា ។ ប្រាសាទប្រែរូបត្រូវបានប្រារព្ធឧទ្ទិសឆ្លងសិវលិង្គសម្រាប់រាជ្យឈ្មោះ រាជេន្ទ្រវរ្ម័ន នៅឆ្នាំ៩៦១ នៃគ.ស ដោយព្រះបាទកម្រងតេងអញស្រីរាជេន្ទ្រវរ្ម័នទេវ។ ប្រាសាទប្រែរូប ជាប្រាសាទភ្នំដែលត្រូវបានកសាងឡើងដើម្បីឧទ្ទិសដល់ព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ប្រាសាទប្រែរូបនេះ បានសាងឡើងក្រោយ ប្រាសាទមេបុណ្យ ក៏ប៉ុន្តែប្រាសាទនេះ មានសភាពដូចគ្នាបេះបិទ ជាមួយប្រាសាទមេបុណ្យ ពោលគឺ ប្រាសាទដែលបានកសាងឡើង ជាប្រាសាទភ្នំ ព្រមទាំងមានថែវលេចលយចេញ តាំងពីពេលកសាងមកម្ល៉េះ ហើយមានរៀបជាបន្ទប់វែងៗ សំយុងមកក្រោមទៀត។ តាមការបង្អាញពីមន្ដ្រីផ្នែកបុរាណវិទ្យា នៃក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ បានឲ្យដឹងដែរថា តាមសិលាចារឹករបស់ ប្រាសាទប្រែរូបបានបញ្ជាក់នូវកាលវេលានៃការកសាងយ៉ាងច្បាស់ ព្រមទាំងបានបញ្ជាក់អំពីព្រះរាជវង្សនៃព្រះបាទរាជេន្ទ្រវរ្ម័ន ដែលព្រះអង្គបានសាង លិង្គឈ្មោះ រាជេន្ទ្រភទ្រេស្វរៈ ដាក់នៅនឹងតួប្រាសាទកណ្តាល ហើយក៏មានបង្ហាញដោយរូប សំណាកព្រះអង្គតម្កល់នៅនឹងប្រាសាទតាមជ្រុងផងដែរ ដែលសុទ្ធសឹងទាក់ទងទៅនឹង លទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ប្រាសាទប្រែរូបត្រូវបានកំណត់អត្ថន័យជាទូទៅថា ជាទីកន្លែងសម្រាប់បូជាព្រះសព ឬការប្រែរូបរាងកាយពីសាកសពទៅជាផេះផង់។ ការហៅឈ្មោះនេះដោយសារគេយល់ថា អាងមួយមានរាងទ្រវែងចតុកោណកែងសាងអំពីថ្មភក់ លម្អនៅចំពីមុខជណ្តើរឡើងទៅប្រាង្គខាងលើគឺជាក្តារមឈូសសម្រាប់ដាក់សាកសពព្រះរាជា ហើយត្រូវបានបូជានៅទីនោះ។ នៅពេលបូជាព្រះសពឱ្យក្លាយជាផេះ និងកម្ទេចឆ្អឹងហើយ គេក៏អាចប្រមូលយកទៅលាងនៅឯតួប៉មចំហមួយដែលមានរាងដំបូលរាងជាសាជីសាងអំពីថ្មបាយក្រៀមមានសសរចំនួនបួនស្ថិតនៅទិសឦសាន។ នៅខាងក្នុងតួប៉មមានផ្ទាំងថ្មភក់មួយក្នុងទម្រង់ជាត្បាល់កិនរាងការេ ដែលមានចង្ហូរទឹកចេញ។ ប៉ុន្តែការយល់ឃើញរបស់អ្នកស្រុកខាងលើមិនត្រឹមត្រូវទេ អាងដែលពួកអ្នកស្រុកថាជាក្តារមឈូសនោះគឺជាទម្រសម្រាប់ទ្ររូបសំណាក់គោននិ្ទដែលជាយានជំនិះរបស់ព្រះឥសូរ ព្រោះប្រាសាទនេះកសាងឡើង ដើម្បីឧន្ទិសថ្វាយដល់ព្រះឥសូរក្នុងសាសនាព្រហ្មញ្ញសាសនា រីឯទម្ររាងត្បាល់កិន តាមពិតជាទម្រយោនីរបស់ព្រះនាងឧមាសម្រាប់ទ្រសិវៈលិង្គរបស់ព្រះឥសូរ។
No comments:
Post a Comment