សង្ខេបរឿងព្រះវេស្សន្ដរ
កាលព្រះពុទ្ធយាងមកដល់ចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះញាតិវង្ស
ស្រាប់តែមានភ្លៀងដ៏អាស្ចារ្យ ធ្លាក់មកពីនភាល័យ កំពុងភ្លៀង
ព្រះពុទ្ធបានទេសនាអំពីប្រវត្តិបុព្វកម្មរបស់ព្រះនាងផុស្សតី
ជាស្រីសួគ៌ពេលត្រូវច្យុតចាកឋានទេវលោក ព្រះនាងបានទូលសុំព្រះ ពរ ១០*
ប្រការ ពីព្រះឥន្ទ្រាធិរាជ។ ព្រះឥន្ទ្រក៏សម្រេចប្រទានតាមសំណូមពរ។
ព្រះនាងបានកើតជាបុត្រីព្រះបាទមន្ទរាជ។
រួចបានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះបាទស្រីសញ្ជ័យនៅជេតុត្តនគរ ឬ
នគរស្រីពិរាស្ត្រ។ នៅពេលនោះ មានពោធិសត្វចាប់បដិសន្ធិ ដែលមានព្រះនាមថា
«ព្រះវេស្សន្ដរ»។
ប្រសូតភ្លាមនោះ ចេះនិយាយទៀតថា «បពិត្រ អ្នកមេ ទ្រព្យក្នុងនរគយើងមានឬទេ
ខ្ញុំនឹងឲ្យទាន។ ពេលប្រសូត
មានដំរី១ហោះនាំកូនឈ្មោលមកថ្វាយព្រះរាជកុមារ ដំរីនោះឈ្មោះ
បញ្ច័យនាគេន្ទ្រ។
បន្ទាប់ពីចម្រើនពេញវ័យ
បានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងមេទ្រី មានបុត្ត២អង្គ ព្រះនាមជាលី និង
ក្រឹស្នា។
ក្រោយពីប្រទានដំរីបញ្ច័យនាគេន្ទ្រទៅឲ្យអ្នកស្រុកគលិង្គរាស្ត្រមក
អ្នកស្រុកស្រីពិរាស្ត្រក្ដៅក្រហាយ
ក៏នាំគ្នាតវ៉ាសុំឲ្យព្រះបាទស្រីសញ្ជ័យ បំបរបង់ព្រះវេស្សន្តរចេញពីនគរ។
ព្រះវេស្សន្ដរនិងព្រះនាងមេទ្រី និងបុត្ត
សុំលាព្រះមាតាបិតាគង់លើរាជរថ បរទៅកាន់គិរីវង្គត់ ដើម្បីបួសជាឥសី។
កាលនោះមានព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ឈ្មោះ
ជូជក់ មានប្រពន្ធឈ្មោះ អមិត្តធីតា បានទៅសុំបុត្តពីព្រះវេស្សន្ដរ។ ព្រះវេស្សន្ដរក៏បានប្រទានបុត្រាបុត្រី
តាមសំណូមពរ នៅពេលព្រះនាងមេទ្រីចេញទៅព្រៃបេះផ្លែឈើ។ តាជូជក់
ក៏ចាប់បណ្ដើរព្រះរាជកុមារចេញទៅ។ ព្រះអង្គខឹងខ្លាំងណាស់
តែដោយនឹកឃើញប្រពៃណីក្សត្រ ព្រះអង្គក៏កាត់ចិត្តទៅវិញ។
ពេលដែលព្រះនាងមេទ្រីវិលមកកាន់អាស្រមវិញ
ព្រះនាងពុំឃើញបុត្តរត់មកទទួលដូចសព្វដង នាងភិតភ័យយ៉ាងខ្លាំង
ក៏សួរព្រះស្វាមី។ ព្រះអង្គឆ្លើយតបចំពោះព្រះនាងវិញ។
ព្រះនាងមេទ្រីសោយសោក រហូតដល់ដួលសន្លប់បាត់ស្មរតី។
និយាយពីព្រះឥន្ទ្រាធិរាជ ទ្រង់ចុះមកកាឡាជាព្រាហ្មណ៍ម្នាក់
ដើរចូលមកអាស្រមព្រះវេស្សន្ដរ។ ព្រះនាងមេទ្រីយល់អធ្យាស្រ័យស្វាមី
ក៏យល់ព្រមឲ្យព្រះអង្គដាក់ទាននាងឲ្យឥន្ទ្រព្រាហ្មណ៍។
ព្រះអង្គទ្រង់សរសើរព្រះហឫទ័យសប្បុរសរបស់ព្រះវេស្សន្ដរ
ហើយទ្រង់បានប្រគល់ព្រះនាងមេទ្រីថ្វាយព្រះវេស្សន្ដរវិញ។
តាជូជក់បានដើរអស់
១៥ ថ្ងៃ ហើយទីបំផុតក៏វង្វេងផ្លូវទៅកាន់ក្រុងជេតុត្ត។
ព្រះបាទស្រីសញ្ជ័យទតឃើញព្រាហ្មណ៍ចាប់បណ្ដើរក្មេងតូចៗ
ទើបទ្រង់បញ្ជាឲ្យហៅក្មេងតូចៗ ចូលមកគាល់។ ព្រះអង្គស្គាល់ជាក់ថា
ជាលីក្រឹស្នាជាចៅព្រះអង្គ ព្រះអង្គក៏លោះជាលីក្រឹស្នាពីតាជូជក់វិញ។
ឯតាជូជក់ក្រោយពីបានទទួលព្រះរាជទ្រព្យរួចមក
ក៏បានបរិភោគអាហាររហូតដល់បែកពោះស្លាប់។
ព្រះបាទស្រីសញ្ជ័យ ព្រះនាងផុស្សតី
រាជវង្ស និងអាមាត្យ មន្ត្រី ព្រមទាំងកុមារទាំងពីរ
បានចេញដំណើរទៅភ្នំគិរីវង្គត់។
ក្សត្រទាំង៦អង្គក៏បានជួបជុំគ្នាដូចប្រាថ្នាុ។
អស់មុខមន្ត្រីក្រាបបង្គំព្រះវេស្សន្ដរនិងព្រះនាងមេទ្រី
សូមឲ្យទ្រង់យាងត្រឡប់ថ្កានព្រះនគរសោយរាជសម្បត្តិវិញ។
ក្រោយមក
ព្រះវេស្សន្ដរនិងព្រះនាងមេទ្រីបានលាព្រះភ្នួស។
ព្រះបាទស្រីសញ្ជ័យបានសុំទោសបុត្ត ហើយទ្រង់បានលួងលោមបុត្រី
និងដង្ហែព្រះពោធិសត្វ ចូលព្រះនគរវិញដោយសុវត្ថិភាព។
ព្រះវេស្សន្ដរសោរាជ្យរហូតដល់សោយទិវង្គត
ហើយបានទៅកើតនៅឋានតុសិត។ ព្រះរាជវង្សានុវង្ស និងនាម៉ឺនសព្វមុខមន្ត្រី
បានធ្វើពិធីរាជាភិសេកព្រះជាលី និងក្រឹស្នាជាមហាក្សត្រតរៀងទៅ។
ចប់
ចំណុចសម្គាល់
*រឿងព្រះវេស្សន្ដរ
មាន ១៣ កណ្ឌ ដូចជា
១- កណ្ឌទសពរ
២- ទានកណ្ឌ
៣- ទានកណ្ឌ
៤- កណ្ឌ វនប្បវេសន៍
៥- កណ្ឌជូជក់
៦- កណ្ឌចូឡពន
៧- កណ្ឌហេមពាន្ត
៨- កណ្ឌកុមារបាព៌
៩- កណ្ឌមទ្រីបាព៌
១០- កណ្ឌសក្កបាព៌
១១- កណ្ឌមហារាជបាព៌
១២-កណ្ឌឆក្សត្រ
១៣-នគរកណ្ឌ
*ព្រះនាងផុស្សតីសុំពរថា៖ បពិត្រទេវរាជ
ជាឥសូរកំពូលលើពួកទេវតា បើព្រះអង្គទ្រង់ប្រទានពរដល់ខ្ញុំម្ចាស់
ខ្ញុំម្ចាស់សូម៖
១-ឲ្យបានជាមហេសីនៃព្រះបាទស្រីសញ្ជ័យ
២- ឲ្យបានភ្នែកល្អ មានភូមោកោងទ្រទេសទ្រទួយដូចបង្កួយកៅទណ្ឌ
៣-ឲ្យមានឈ្មោះថាផុស្សតីដដែល
៤-ឲ្យមានកូនប្រុសមួយមានឈ្មោះល្បីល្បាញ
៥-ពេលមានគភ៌ សូមឲ្យមានផ្ទៃពោះរាបស្មើល្អដូចប្រក្រតី
៦-កុំឲ្យមានដោះសណ្ដាយ
៧-កុំឲ្យមានសក់ស្កូវ
៨-ឲ្យមានសម្បុរសាច់ម៉ដ្ឋខៃ
៩-ឲ្យមានអំណាចដោះទុក្ខទោសរបស់មនុស្សសត្វទាំងឡាយ
១០-ឲ្យមានបក្សីគឺ ហង្ស ក្ងាន ក្ងោក បន្លឺសំឡេងល្វេងល្វើយ
ជិតព្រះរាជមន្ទីរ។
ទាញយកអត្ថបទសង្ខេប
ទាញយកអត្ថបទសង្ខេបជាកំណាព្យ
No comments:
Post a Comment